Ciekawostki o sarnach

Liczba saren w Polsce szacowana jest na około 900 tys. Prawdopodobnie jest ich jednak dużo więcej. W całej Europie mamy bowiem ekspansję jeleniowatych.




Wymiary zwierzęcia

Sarna europejska to zwierzę o smukłym ciele, wysokich nogach (cewkach), sierści (sukni) czerwonobrązowej w lecie, siwobrązowej lub siwożółtej w zimie, z białą lub żółtawą plamą (lustrem) na pośladkach. Długość ciała do 140 cm, wysokość do 90 cm, masa około 25 kg.



Najmniejszej troski

Sarna europejska występuje powszechnie na naszym kontynencie i jest na liście gatunków „najmniejszej troski”. Na zwierzęta poluje się praktycznie w całej Europie, najwięcej w Niemczech, gdzie odstrzeliwuje się ponad 1,1 mln sztuk (2013/2014 r.).



Do 2400 m n.p.m.


Sarna nie stroni od życia blisko ludzkich zabudowań, jednak na widok człowieka przeważnie ucieka. Co ciekawe, zwierzęta te można spotkać w górach, jednak nie wyżej niż na wysokości 2400 metrów nad poziomem morza.



Dokarmianie

W Europie różnie podchodzi się do kwestii dokarmiania saren. W kilku krajach jest to zakazane, m.in. w Holandii, Luksemburgu, Słowenii i części Niemiec. Obowiązek dokarmiania obowiązuje w części Austrii, Czech, Belgii, Bułgarii, Chorwacji, Hiszpanii i na Węgrzech.



Lubią zanieczyszczenia

Zanieczyszczenia powietrza służą sarnom. Nie są w stanie ich odczuć, ponieważ żyją stosunkowo krótko (do 15 lat). Siarka i azot w powietrzu z ich perspektywy służą roślinom, które po prostu stanowią ich bazę żerową.



Stały tryb życia

Przez większość roku sarna prowadzi dość regularny tryb życia , przestrzega ściśle godzin posiłków i korzysta z tych samych ścieżek do codziennych żerowisk. Badacze ustalili, że większość saren kończy żywot nie dalej niż 500 metrów od miejsca swojego urodzenia.



Łatwe do obserwowania

Sarny łatwo zaobserwować i zrobić im zdjęcie. Wszystko przez ich taktykę unikania zagrożenia. Zwykle przez chwilę pozostają one w bezruchu, a następnie gdy ryzyko rośnie, uciekają. Bądźcie jednak pewni, że gdy widzicie jedną sarnę, pięć innych was obserwuje.



Jednorożec z kozłów

W 2008 r. w Prato we Włoszech odkryto samca sarny europejskiej z jednym parostkiem położonym na środku czaszki. Naukowcy uważają, że jest to wada genetyczna tego osobnika, ponieważ jego bliźniak ma normalne poroże złożone z dwóch parostków.



Leśne szczekanie

Odgłosy wydawane przez kozły do złudzenia przypominają szczekanie psa. Będąc w lesie i przysłuchując się temu zjawisku, można mieć wrażenie, że gdzieś niedaleko nas grasuje banda zdziczałych psów.



Koźlęta bez zapachu

Koźlęta tuż po urodzeniu są pozbawione zapachu – ukrywają się w zaroślach lub w kępach wysokiej trawy, gdzie z pewnej odległości są doglądane przez matkę, która zbliża się do nich tylko na czas karmienia: to strategia obronna gatunku. W jednym miocie rodzi się od 1 do 3 koźląt.