Ma 80 - 100 cm długości, to mniej więcej tyle, co jej popularna, siwa kuzynka. U czapli białej nie znajdziemy jednak szarych piór, cała pokryta jest śnieżnobiałym upierzeniem. Najłatwiej spotkać ją na rozlewiskach, gdy powoli, dostojnym krokiem brodzi po wodzie na swoich długich, czarnych nogach. Żółtym dziobem wybiera ulubione przysmaki - małe ryby, płazy, gady oraz owady.

Równie majestatycznie wygląda w locie, wolno poruszając skrzydłami o rozpiętości nawet 170 cm. Jej długa szyja wygięta jest w literę „S” - to cecha, po której z łatwością rozpoznamy czaplę obserwując ją z dołu.

W okresie godowym jej dziób przyjmuje czarną barwę. Gniazduje wśród wysokich trzcin, żyjąc w koloniach. To właśnie tam składa od 3 do 5 niebieskawych jaj. Młode opuszczają gniazdo po sześciu tygodniach od wyklucia.