Tego niewielkiego intruza z rodziny łasicowatych spotykamy w Puszczy coraz częściej. Wizon, lub znana też pod inną nazwą - norka amerykańska należy do gatunków inwazyjnych. Sprowadzona została do Niemiec z Ameryki Północnej blisko sto lat temu, jako zwierzę hodowlane. Norki, które w latach dwudziestych ubiegłego wieku zbiegły z ferm, dały początek całkiem licznym europejskim populacjom, wypierając, zamieszkałe od lat rodzime gatunki.

Długość ciała drapieżnika waha się od 33 do 45 cm, samica jest nieco mniejsza i znacznie lżejsza. Ma ciemnobrązowe wydłużone ciało, krótkie nogi i niewielką głowę. Znakomicie radzi sobie w wodzie. Ułatwia jej to gęste, nieprzepuszczające wody futro i błona między palcami. To właśnie w śródleśnych rzeczkach, norka znajdzie wiele przysmaków - ryby, płazy i związane z wodnym środowiskiem owady. Gdyby jednak połów okazał się nieudany, bez problemu poradzi sobie także na suchym terenie, polując na ptactwo i gryzonie.

Okres godowy wizona amerykańskiego trwa od lutego do kwietnia. Samiec pokonuje wówczas wielokilometrowe wędrówki w poszukiwaniu samicy. Zwierzęta jako schronienie wybierają miejsca gotowe do zasiedlenia. Młode przychodzą na świat późną wiosną. Pod koniec lipca są już gotowe do samodzielnego życia.