Przed nami największy przedstawiciel rodziny błotniaków, wybierający na swoje siedliska bardziej podmokłe tereny. Gdy szybuje na niebie, wypatrując z góry ofiar, jego skrzydła układają się w literę „V”, a ciemna przepaska na oczach nadaje mu iście łobuzerski wygląd. Ten podniebny pirat preferuje przestrzeń, dlatego szukajmy go na obrzeżach Puszczy, miejscem niemal pewnym jest Zalew Siemianówka.

Długość ciała błotniaka stawowego wynosi około 50 cm, zaś rozpiętość skrzydeł waha się od 100 do 130 cm. Samiec ma ciemny, brązowy grzbiet, jasnoszary ogon i rdzawo-brązowy brzuch z żółtą piersią. Skrzydła zakończone są czarnymi piórami. Samica ma ciemniejsze, brunatne ubarwienie.

Upodobania pokarmowe błotniaka są dość szerokie. Chętnie sięga po gryzonie, ptaki, ryby i płazy. Poluje pikując w dół i chwyta ofiarę szponami.

Błotniak to ptak samotnik. Jaja wysiaduje samica. W ukrytym w szuwarach gnieździe, co roku na świat przychodzi od 3 do 5 pisklaków. Samiec tylko dostarcza pożywienie, karmieniem zajmuje się mama. Młode gotowe są do lotu już po czterdziestu dniach od wyklucia.