Intensywny, żółty kolor grzyba od razu zwraca naszą uwagę. Pierwsze żółciaki siarkowe pojawiają się już w maju i można je zbierać aż do początku jesieni. Wyrastają często w dużych koloniach na pniach żywych i martwych drzew liściastych. W Puszczy Białowieskiej znajdziemy je najczęściej na dębach, wierzbach i topolach. Doczekały się wielu innych nazw - grzyb siarkowy (ze względu na charakterystyczny, kwaskowaty zapach), huba żółta, czy nawet kurczak leśny.

Miąższ jaskrawożółtych owocników jest miękki i soczysty - wówczas po odpowiedniej obróbce termicznej, grzyb nadaje się do jedzenia. Starsze owocniki tracą kolor i twardnieją tracąc swoje początkowe walory kulinarne.

Owocnik żółciaka ma kształt wachlarza, cienki, lekko pomarszczony i pofalowany. Brzeg ma jaśniejszy, środek nawet pomarańczowy, a miąższ kremowy. W koloniach żółciaki wyrastają jeden nad drugim, ułożone dachówkowato.