Piegża należy do rodziny pokrzewkowatych, a w okolicach Puszczy Białowieskiej natkniemy się na nią bardzo często, zwłaszcza na pograniczu lasu i terenów otwartych. Spotkanie z piegżą daje tym większą radość, że jest wyjątkowo mało płochliwa i z łatwością możemy ją obserwować.

Wierzch tego niewielkiego ptaka (długość ciała zaledwie 11,5 - 13,5 cm) jest szarobrązowy, z jaśniejszym spodem, białą piersią i szyją oraz popielatym przykryciem głowy. Ogon ma krótki, a dziób wąski i ciemny. U piegży nie znajdziemy cech dymorfizmu płciowego.

Piegże polują na owady, choć zdarza im się również sięgać po pokarm roślinny, zwłaszcza owoce leśnych roślin. Ich gniazda ukryte są w krzewach. Odbywają jeden, czasem dwa lęgi w roku. Samica wysiaduje 5 do 6 jaj, a pisklaki pozostają w gnieździe przez pierwsze dwa tygodnie.

We wrześniu i w październiku piegże udają się na zimowiska, do puszczy wracają w połowie kwietnia. Pierwsze pojawiają się samce, zajmując dogodne tereny lęgowe.