Paź królowej to motyl doskonale znany, przynajmniej z nazwy, bo w Puszczy Białowieskiej niestety coraz mniej liczny. Sława motyla bierze się nie tylko z jego urody ale i rozmiarów. Rozpiętość skrzydeł wynosi aż 7- 10 cm, co czyni go największym motylem występującym w Polsce. Różnica między płciami jest niewielka - samice mają grubsze odwłoki i są delikatnie większe

Pierwsza para skrzydeł zwraca uwagę jasnożółtą, bądź kremową barwą z kontrastującym czarnym wzorem. Drugą parę dodatkowo zdobi na końcu niebieski kolor, oraz dwie rdzawe plamki. Podobnie jak u innych przedstawicieli rodziny paziowatych, tylna para skrzydeł zwieńczona jest charakterystycznymi ogonkami..

Ogonki wraz z czerwonymi plamkami to doskonałe zabezpieczenie przed atakiem drapieżnika. Mogą bowiem przypominać czułki i oczy. Zaatakowany motyl, nawet gdy starci swój ogonek, wciąż zachowuje zdolność lotu, i szansę na ucieczkę.

Gąsienice pazia królowej dorastają do pół centymetra długości, mają kolor zielony z czarnymi paskami i pomarańczowymi plamkami. Zasmakowały szczególnie w liściach marchwi, pietruszki oraz kopru, stąd może i coraz rzadszy widok motyla w puszczańskich lasach. Etap gąsienicy trwa 3-6 tygodni.

Dorosłe motyle pojawiają się od maja do września, żyją kilka tygodni w zależności od czynników środowiskowych i aktywności drapieżników. Są znakomitymi lotnikami i musimy wykazać się sporą cierpliwością, aż wreszcie zatrzymają się, by skosztować nektar z białowieskich kwiatów. Warto jednak zaczekać, by cieszyć się ich widokiem.