Brodziec piskliwy to ptak należący do rodziny bekasowatych. Długość ciała wynosi 19-22 cm, zaś rozpiętość skrzydeł około 34 cm, a zatem wielkością możemy porównać go choćby do pospolitego szpaka. 

Górna część ciała brodźca piskliwego jest brązowo-szarawa, dolna zaś znacznie jaśniejsza, w odcieniach bieli. Bardzo łatwo pomylić naszego bohatera z jego bliskim kuzynem - brodźcem samotnym. Aby odróżnić obydwa gatunki należy więc uważnie przyjrzeć się linii, która układa się z barwy piór. U brodźca piskliwego widać wyraźnie jasne wcięcie na wysokości nasady skrzydeł, a u brodźca samotnego linia oddzielające brązowe pióra od jasnych tworzy niemal prostą linię. Znacznie trudniej rozpoznać zaś samca i samicę - ptaki te charakteryzuje brak dymorfizmu płciowego.

Aby spotkać brodźca piskliwego odwiedzamy puszczańskie zbiorniki wodne: bagna, stawy i brzegi rzek. To właśnie tutaj, na płyciźnie brodziec porusza się dość nerwowo w poszukiwaniu pokarmu. Zadanie ułatwiają mu wysokie nogi i nieco wydłużony czarny dziób, którym sprawnie chwyta owady, dżdżownice, pająki, skorupiaki i mięczaki. Jeśli zachowacie ostrożność, brodźca będziecie mogli obserwować naprawdę z bliska.

Gniazdo zazwyczaj znajduje się w pobliżu łowiska, dobrze ukryte w przybrzeżnej roślinności. W nim, późną wiosną samica składa 4 jaja, które wysiadywane są około 20 dni. Młode pod opieką rodziców opuszczają gniazdo od razu, ale do pierwszego lotu będą musiały przetrwać jeszcze trzy tygodnie.

Brodziec piskliwy jest ptakiem wędrownym, do października opuszcza puszczański krajobraz, by ponownie zadomowić się tutaj na przełomie kwietnia i maja.