To jeden z najliczniejszych porostów, a spotkać ją można zarówno w lesie liściastym jak i iglastym, rośnie także na terenach otwartych, przydrożnych drzewach, czasem nawet na skałach. Plecha tarczownicy może mieć barwę od szarej do niebieskozielonej, w zależności od wielu czynników. Ma kształt listkowaty, a jej fragmenty są głęboko powcinane, przylegają, zachodzą na siebie lub są lekko wypukłe. Zdarza się, że odcinki plechy odbijają w różnych kierunkach, częściej tworzą zwartą plechę, łącząc się z innymi i tworząc skupienia.

Charakterystyczną cechą tarczownicy są drobne pęknięcia i rozluźnienia plechy, nazywane pseudocyfellami, które tworzą białą siateczkę na jej powierzchni. Pseudocyfelle ułatatwiają porostom wymianę gazową, z nich także rozwijają się wydłużone soralia, wewnątrz których pojawiają się soredia, zwane inaczej urwistkami. Dzięki urwistkom porosty mogą się rozprzestrzeniać - z każdego takiego pojedynczego tworu może powstać nowa plecha.