Mąkla tarniowa to gatunek dość pospolitego, nadrzewnego porostu. Rośnie na korze (zarówno drzew liściastych, jak również iglastych), znacznie rzadziej pojawia się na skałach, czy innym podłożu. Ma listkowato-krzaczkowatą plechę, kaskadowo zwisającą lub mocno odstającą. Budowę mąkli bardzo dobrze odzwierciedla łacińska nazwa Evernia, odnosząca się do bujnych, wysmukłych pędów rośliny. Mąkla osiąga długość do 10 cm i ma bardzo miękką, dość chaotycznie rozgałęziającą się strukturę, odcinki na końcach są wyraźnie spłaszczone. Charakterystyczną cechą jest kontrast pomiędzy dolną i górną stroną plechy, od spodu jest wyraźnie jaśniejsza. Na brzegach pojedynczych odcinków czasem widoczne są owocniki.