Lilia złotogłów to perełka w polskiej florze, ozdoba lasów liściastych i mieszanych, w Puszczy Białowieskiej głównie grądów i świetlistych dąbrów, czasem spotykana w zaroślach. Rośnie na glebach żyznych, nieco wilgotnych. Łodyga wyrasta na wysokość 50-150 cm, co sprawia, że rośliny trudno nie zauważyć. Podłużne liście w górze pędu wyrastają skrętolegle, a w środkowej części skupiają się gęsto i blisko siebie, prawie okółkowo. Ma duże, kilkucentymetrowe kwiaty o barwie brudnego różu z ciemnymi plamkami, zebrane w grono. Wszystkie płatki odginają się w górę, a ponad nimi wyraźnie wystaje 6 pręcików z rdzawymi pylnikami. Wygląda to naprawdę efektownie, a kwiaty można obserwować wczesnym latem, w czerwcu i lipcu. Wieczorem bardzo intensywnie pachną i zapylane są przez motyle nocne. 

Lilia uprawiana jest często w naszych ogrodach, właśnie ze względu na piękne kwiaty. Często  więc była pozyskiwana z naturalnych stanowisk, wykopywana w całości lub zbierana do bukietów. Od kilkudziesięciu lat objęta jest ścisłą ochroną gatunkową i można ją podziwiać wyłącznie z pewnej odległości lub nabyć złote, liliowe cebulki z hodowli ogrodniczej. Dzięki temu gatunek ma się coraz lepiej.