Od lipca do sierpnia, a czasem nawet i do września, w cienistych lasach, okrytych okapem listowia, pośród niewielu kwitnących już roślin, delikatnie bielą się kwiaty czartawy. Kwiatostan ma

postać grona, na jego głównej osi wyrasta wiele mniejszych pędów, które zwieńczone są ciemnoróżowo zabarwionymi pąkami kwiatowymi. Umieszczone są na tak cieniutkich łodyżkach, że sprawiają wrażenie unoszących się nad ziemią owadów o białych skrzydłach. 

Owoce są równie fascynujące. Wyglądają niczym malutkie maczugi, pokryte haczykowatymi włoskami. Jednak nie tylko one są owłosione, nieco mniejsze włoski wyrastają także na łodydze. Liście ustawiają się parami nakrzyżlegle – jedna para nad drugą, obrócone w stosunku do siebie o 90 stopni. Blaszka liściowa ma kształt jajowaty, z zaokrągloną lub klinowatą nasadą przy ogonku. Na brzegu widoczne są delikatne ząbki, koniec jest długo zaostrzony. Ciekawa jest także zieleń liścia, która sprawia wrażenie jaśniejszych i ciemniejszych pasów.

Czartawa w Puszczy Białowieskiej najczęściej wyrasta na 20-40 cm, rzadziej spotyka się wyższe rośliny. Lubi żyzne i wilgotne lasy, jak grądy i łęgi, rośnie często na glebach bogatych w azot.