Zazwyczaj jest to niewielka roślina, osiągająca do 30 cm wysokości. Z daleka przypomina zawilca gajowego i podobnie jak on jest kwiatem wiosennym, którego części nadziemnych nie zobaczymy już latem. 

Z trwałych kłączy rozwija się prosta łodyga, w dolnej części zupełnie bezlistna. Wyżej wyrastają urocze, ciemnozielone liście, podzielone jakby na trzy części. Częściowo dłoniaste, częściowo wrębne, delikatne i zaokrąglone na końcach, zaopatrzone są w błoniaste przylistki. Z kątów liści wyrastają długie, pojedyncze szypułki, na których pojawiają się kwiaty o białych płatkach. Są miododajne i zapylane przez owady.

Zdrojówka nie jest zbyt częstym kwiatem. W Polsce występuje głównie w centrum i na wschodzie. Pojawia się w cienistych lasach liściastych, bardzo często w grądach i buczynach, na żyznych, próchnicznych podłożach. Wybiera miejsca mocno zacienione.