Ten wiosenny kwiatek, należący do rodziny pierwiosnkowatych, wyrasta na wysokość do 30 cm

i pojawia się zazwyczaj stadnie, to znaczy po kilka, kilkanaście osobników w danym miejscu. Z pewnością wyróżnia go długa, omszona łodyżka kwiatostanowa z pięknym podbaldachem. Korona kwiatów jest intensywnie żółta, w środku z pomarańczowymi plamkami. Otulają ją zielone działki kielicha. Kwitnie już wczesną wiosną, od marca do maja, zapylany przez motyle. Liście zebrane są w rozetkę umieszczoną u podstawy łodyżki. Są karbowane, grube i od spodu pokryte lekkim kutnerem. 

Pierwiosnki ze zdjęcia spotkaliśmy na słonecznym przydrożu w Puszczy Białowieskiej.  Lubią też świetliste dąbrowy, wystawione na słońce wzgórza, łąki i zarośla. Rosną na glebach wapiennych. Kwiat tworzy wiele podgatunków, wyodrębnianych ze względów siedliskowych. 

Do 2014 r. pierwiosnek lekarski był objęty ochroną częściową. Niegdyś chętnie zbierany w celach leczniczych i ozdobnych, stąd dewastacja wielu stanowisk. Zwyczaj ten jednak zanikł i populacja
w Polsce ma się coraz lepiej.