Groszek wiosenny zachwyca swoimi pięknymi barwami, zarówno zielenią liści, jak i intensywnymi kwiatami. Pojawia się wiosną, ale nie wczesną, musi być wystarczająco ciepło, najczęściej więc w kwietniu i w maju. Jego łodyga jest czterokanciasta, niewysoka - wyrasta na 20-30 cm. Na niej rozwijają się bardzo ciekawe liście, parzystopierzaste, zakończone małym, zaostrzonym kończykiem. Są eliptyczne, beczułkowato rozszerzają się na środku, a potem zwężają przy końcu. Połyskują świeżą zielenią. Ustawione są parami, po kilka na każdej łodydze. Zwieńczeniem łodygi

są kwiatki, niesamowite, różowo-fioletowe, w miarę kwitnienia przechodzące w niebieski. Mają budowę charakterystyczną dla rodziny motylkowatych, rosną w długich gronach. Nasiona, upstrzone jasnymi i ciemnymi plamkami, skrywają się w podłużnym, kilkucentymetrowym strąku, z którego, po dojrzeniu, są wystrzeliwane siłą wysychających ścianek owocni. 

Groszek rośnie tam, gdzie żyzne podłoże zawierające też dużo wapnia i może być wskaźnikiem właśnie dla takich gleb. Dodatkowo, jego korzenie pozostają w symbiozie ze specjalnymi bakteriami brodawkowymi, które wiążą azot. Lubi lasy liściaste i mieszane, rozwija się przed pojawieniem ulistnienia drzew.