Przechadzając się brzegami Narewki można dostrzec drzewo wyglądające niczym przyprószone szronem. Mowa o klonie jesionolistnym (Acer negundo). Pędy ma gładkie, błyszczące, zielonkawe 

lub szarofioletowe, a młode są dodatkowo pokryte białym woskiem, który znika pod dotykiem palców. Zimą na gałązkach wiszą jeszcze owoce – zebrane w kiście skrzydlaki.  

Pąki są bardzo ładne: jajowate, spłaszczone od strony przylegającej do pędu, a większe, kwiatowe, bardziej kuliste. Pokrywają je gęsto srebrzyste włoski. Przyglądając się pędom, w oczy rzuca się wyraźny ślad po ogonku liściowym. Jest duży, podkowiasty, nieco wklęsły, z pomarańczową obwódką. 

Klon jesionolistny upodobał sobie siedliska związane z mniejszymi i większymi ciekami wodnymi oraz lasy łęgowe. Nie jest zbyt wymagający i może rosnąć także na suchym i piaszczystym podłożu.