Ze względu na swój charakterystyczny wygląd, lejkowiec dęty doczekał się wielu alternatywnych nazw. Lokalnie nazywany jest lejkiem, cholewą, fajką i trąbą. Faktycznie, gdyby uważnie mu się przyjrzeć, to trąbę nieco wyglądem przypomina, albo osmalony komin z wywiniętymi brzegami. Być może, to jego mało zachęcający brązowo-szarawy, ciemny kolor sprawia, że nie jest szczególnie popularny wśród grzybiarzy. Niesłusznie, bo nie dość, że grzyb ten jest smaczny i jadalny, to przez swój wyjątkowy wygląd, łatwy do rozpoznania.

Dojrzałe grzyby stają się ciemniejsze, niemal czarne i mają mocno pofałdowaną powierzchnię. Trzon grzyba zwęża się ku podstawie, a wysokość nie przekracza 12 cm. Niewątpliwą nagrodą dla poszukiwaczy lejkowca jest fakt, że rośnie on zazwyczaj w dużych skupiskach, liczących nawet kilkadziesiąt sztuk. Najlepiej rozpocząć poszukiwania od wilgotnych lasów liściastych, tam właśnie najczęściej rośnie.