Dzięki zalesieniom i regeneracji lasów możemy prowadzić skuteczną walkę z koncentracją dwutlenku węgla w atmosferze. Przy konsekwentnej gospodarce leśnej Polska stoi przed szansę na szybką i znaczącą poprawę klimatu.

Lasy w Polsce obejmują ok. 9026 tyś. hektarów. Stanowi to 28.9 % powierzchni kraju. W strukturze własnościowej dominują lasy publiczne – 82.2% powierzchni, w tym obszary pozostające w zarządzie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe – 78.2%. Powierzchnia lasów prywatnych to zaledwie 17.8% wszystkich obszarów leśnych.

Cele gospodarki leśnej

Gospodarka Lasów Państwowych, zgodnie z ustawą o lasach z 1991 roku, nastawiona jest na trwale zrównoważoną gospodarkę leśną, której celem jest:


- zachowanie lasów i korzystnego ich wpływu na klimat, powietrze, wodę, glebę, a także równowagę przyrodniczą oraz warunki życia i zdrowia człowieka,

- ochrona lasów stanowiących naturalne fragmenty rodzimej przyrody, szczególnie ze względu na zachowanie różnorodności biologicznej, leśnych zasobów genetycznych, walorów krajobrazowych i potrzeb nauki,

- ochrona gleb i terenów szczególnie narażonych na uszkodzenie oraz terenów o specjalnym znaczeniu społecznym,
- ochrona wód powierzchniowych i głębinowych,

- produkcja drewna oraz surowców i produktów ubocznego użytkowania lasu, na zasadzie racjonalnej  gospodarki  leśnej.

Konieczność zalesiania

Wycinając i degradując żywe zasoby przyrodnicze doprowadzamy ewidentnie do wzrostu koncentracji dwutlenku węgla w atmosferze, upustynnienia znacznych obszarów świata i eliminacji wielu gatunków roślin i zwierząt związanych z lasami. Dlatego też powrót wyeliminowanych gatunków, poprawienie warunków wodnych i zmniejszenie koncentracji dwutlenku węgla w atmosferze można osiągnąć dzięki zalesieniom i regeneracji lasów oraz gleb zdegradowanych.

Pochłaniania dwutlenku węgla, to jedyna możliwości przywrócenia bioróżnorodności lasów.

Narzędzia do redukcji CO2

Pochłanianie CO2 przez lasy zależy od gatunku drzewa, jego wieku, rodzaju gleby, runa, poszycia a także warunków klimatycznych. Ilością dwutlenku węgla pochłanianego przez ekosystem można sterować poprzez szereg zabiegów w gospodarce leśnej m.in.: poprzez zmianę wieku wymiany generacyjnej lasu, zastępowanie podsadzeń lub sadzeń naturalnymi odnowieniami, wykonywanie minimalnej orki wierzchniej warstw gleby, czy też zmianę użytkowania rębnego lasu.

Wyzwania dla Polski

Polska jest gotowa na to, by pochłaniać do 42 mln ton dwutlenku węgla rocznie. Są to wyniki dotyczące tylko lasów przebadanych.

Obieg węgla w ekosystemach leśnych składa się z asymilacji CO2 w procesie fotosyntezy oraz jego wydzielenia w wyniku rozkładu. Dwutlenek węgla jest więc „surowcem” dla odtwarzania lasów. Im większa zawartość węgla organicznego w lasach, tym większy zapas drewna i tym cenniejsza bioróżnorodność.

Na polskiej wsi jest obecnie ponad 2 miliony hektarów ubogich gleb, nie gwarantujących opłacalności produkcji rolnej. Według specjalistów, każdy hektar takiej zalesionej gleby jest zaś w stanie pochłonąć średnio około 4 ton węgla (kilkanaście ton dwutlenku węgla) na rok, przez okres 100 lat. Każda tona pochłoniętego dwutlenku węgla to określona suma pieniędzy, liczona najczęściej jako koszt inwestycji mający na celu obniżenie emisji, co znajduje swoje odzwierciedlenie w wewnątrz unijnym systemie handlu emisjami (patrz. www.poincarbon.com).

 

Pochłanianie CO2 ma bezpośredni wpływ na wielkie problemy świata. Zmniejszenie koncentracji dwutlenku węgla w atmosferze w połączeniu z regeneracją gleb i układów przyrodniczych daje wymierne wskaźniki. Dwutlenek węgla jest więc kluczem zrównoważonego rozwoju. Pochłanianie CO2 przez lasy stanowi jedną z dróg realizacji Porozumienia Paryskiego. Dzięki gospodarce leśnej Polska jest dobrze przygotowana, aby dojść do neutralności klimatycznej do 2050 roku.