Wrzos jest rośliną miododajną. Pszczoły wytwarzają z jego pyłku miód o wyjątkowych walorach, nie tylko smakowych. Stosuje się go w leczeniu zaburzeń układu moczowego, roślina ma właściwości antybakteryjne. 

Pozyskiwanie wrzosowego miodu obarczone jest wielkim wysiłkiem dla pszczół. Wiele z nich ginie w pajęczynach rozwieszonych pomiędzy gałązkami wrzosów. Dodatkowo zbieranie nektaru odbywa się w momencie, gdy pszczoły powinny raczej przygotowywać się już na zimę, a przez to wiosną są nieco słabsze. Rozumiecie teraz skąd tak wysoka cena wrzosowego, płynnego złota…

Surowcem pozyskiwanym z wrzosu są górne części gałązek i kwiaty. Przygotowane napary i odwary mają działanie odkażające i uspokajające. Podobnie jak wrzosowy miód leczą zakażenia dróg moczowych. Kiedyś wkładano je również w poszewki poduszek, co miało zapewnić lepszy sen.
W średniowieczu warzono piwo z dodatkiem wrzosu. Ze sztywnych gałązek wytwarzano też miotły.