Czarny bez od wieków wzbudzał kontrowersje. Słowianie uznawali go za magiczną roślinę, która posiada zdolność łączenia świata żywych i umarłych. Wierzyli również w jego właściwości ochronne, często sadząc koło domostw. Miał strzec ludzi i obejście przed złymi mocami i zapewniać pomyślność.
Również Celtowie traktowali bez jako symbol nieskończoności cyklów śmierci i odradzania się. W Irlandii natomiast niosła się wieść, że czarownice latają na miotłach o trzonkach z drewna czarnego bzu i używają go do swoich niecnych planów.
Z biegiem lat wiara w silne moce czarnego bzu po części przerodziła się w lęk. Powstało wiele przesądów o niebezpieczeństwach wynikających z jego użytkowania. Podania staropolskie mówią nawet o demonach zamieszkujących tę roślinę i przepisach na ich obłaskawienie.