Sarnom zazwyczaj wystarczy woda z rosy i soczystej trawy. Wiosną bywa jednak trochę inaczej. Wszystkie trawy na razie suche, a dzienne zapotrzebowanie zwierzęcia na wodę to 2-3 litry. W przeciwieństwie do dzików, czy jeleni, sarny nie tarzają się w błocie. Babrzysko dla koziołka jest wyłącznie źródłem zaspokojenia pragnienia. Pije długo, wyraźnie spragniony.

Widzimy młodego dwuletniego rogacza z pierwszym porożem. Jak to rozpoznać? Wynika to z ubarwienia części twarzowej - białej jasnej trójkątnej plamy nad nozdrzami i ciemnej, prawie czarnej plamy na czole. Poroże jest mało widoczne.

Dwulatek swoje pierwsze poroże buduje od kwietnia do czerwca, kiedy to wyciera scypuł. Na razie tyki bez widocznych odnóg; myśliwi takiego koziołka w swojej gwarze nazywają szpiczakiem. Co roku rogacz będzie budował poroże od nowa, za każdym razem inne. Jego kształt uzależniony jest od środowiska i zasobności w pożywienie a także cech dziedziczonych po przodkach.