Wilki pamiętają gdzie pozostawiły ofiarę, doskonale orientują się w terenie i często do miejsc  ostatnich polowań wracają. Nie zawsze przecież dzień kończy się sukcesem, a wiedza o poprzedniej udanej wyprawie pomaga w przetrwaniu. W momentach głodu pozostaje więc nadzieja, że wciąż jeszcze uda się odnaleźć choćby kość do obgryzienia. Nie jest to wszak oczywiste, w lesie nie brakuje innych mięsożerców, którzy chętnie korzystają na pozostawionym bez opieki łupie.