Życie wilków to nieustanna pogoń za pożywieniem. Choć zwierzęta dzień w dzień przemierzają dziesiątki kilometrów, znajdują również czas na zabawę i wychowanie potomstwa. Tegoroczne młode na tyle już urosły, że wielkością nie różnią się znacznie od rodziców. Pozornie miłe harce pomagają w ustaleniu relacji w grupie rodzinnej. Uległe osobniki kładą się na plecach z podkulonym ogonem, a dominujące zatrzymują się nad „pokonanym”. Podobne zachowania już w tak wczesnym okresie ustalają miejsce w szeregu. Natura pod tym względem jest nieubłagana.

Zaobserwowana grupa charakteryzuje się dość jasnym umaszczeniem sierści.