Lis uchodzi za samotnika i do samotnego trybu życia jest świetnie przygotowany. Znakomicie rozwinięte zmysły - zwłaszcza słuch, perfekcyjna zwinność, a także umiejętność planowania - to cechy, które pozwalają nie tylko unikać niebezpieczeństw, ale też działać z godną podziwu przebiegłością. Nauka rozpoczyna się bardzo wcześnie i postępuje błyskawicznie. Młode  lisy opuszczają norę już po trzech tygodniach od urodzenia, a samodzielność osiągają w czwartym miesiącu życia.

Dorastające zwierzęta nie wychowują się jednak same, ale w towarzystwie licznego rodzeństwa,  na dodatek pod troskliwą opieką mamy i pomocą zapracowanego ojca. Gdy mama zapewnia ochronę i mleko, tata dokarmia rodzinę, dostarczając do nory upolowane zdobycze. Młode liski poznają rewir rodziców, a te zapewniają im pożywienie oraz ochronę przed większymi drapieżnikami. 

Nauka przez zabawę - ta zasada sprawdza się znakomicie. Wystarczy przyjrzeć się małym, lisim urwisom. Dokazują niesamowicie, sprawdzając swoje możliwości i cierpliwość rówieśników w trakcie wymyślnych konkurencji i zabaw. Ciekawe jednak, że gdy trzeba, przychodzą sobie z pomocą. Zobaczcie zresztą sami!