Na początku wiosny jelenie pozbawione są swojego oręża, zanim utracone poroże znów odrośnie upłynie wiele tygodni. Sytuację wykorzystują młodsze byki, które gubią tyki nieco później i mogą teraz przeganiać starsze osobniki w chmarze. 

Puszczańskie jelenie nie łączą się w liczne grupy. Największa chmara, jaką udało mi się zaobserwować w tym roku, liczyła osiem zwierząt. Część dorosłych, silnych samców decyduje się na samotne życie, a umiejętności, które posiadają, pozwalają im przetrwać bez pomocy stada.