Jeże już szukają wśród leśnych zakamarków odpowiedniego miejsca na zimową kryjówkę. Idealne będą zagłębienia i norki opatulone dużą ilością liści. Ważne jest nie tylko bezpieczne i ciepłe schronienie, ale również zadbanie o wysokoenergetyczne pożywienie, tak aby organizm wytrzymał długi okres hibernacji. W ciągu doby jeż zjada pokarm o równowartości około 1/6 masy swego ciała, a znalezienie 150 g mięsa wymaga dość pracowitej nocy. W poszukiwaniu pokarmu ten mały zwierzak jest w stanie pokonać nawet dwukilometrowy dystans.
Hibernacja rozpoczyna się już w październiku, gdy noce stają się chłodniejsze. W trakcie snu jeż znacznie obniża temperaturę ciała, a praca serca spada ze 180 uderzeń na minutę do zaledwie 20. W ten sposób zwinięty w kulkę zwierzak może ograniczyć procesy życiowe do absolutnego minimum. Co jakiś czas będzie się wybudzał w cieplejsze zimowe dni. Na dobre obudzi się jednak dopiero na wiosnę, gdy puszcza znowu będzie obfitować w przepyszne owady.