Jasnoty, jako nieliczne rośliny, kwitną od początku sezonu wegetacyjnego, aż do późnej jesieni. Rano, wśród traw, widoczne są pokryte szronem dwuwargowe kwiaty. Na szczęście przymrozki nie są im straszne. Gdy stopnieje lód, wystawiają łodygi do słońca, by błyszczeć w pełnej już krasie.

Jasnota plamista (Lamium maculatum), którą widzicie na zdjęciu, ma piękne, fioletowe kwiaty. Wyróżniają się kołnierzykiem włosków i dwiema wyraźnymi krawędziami na górnej wardze – to niby hełm, okrywający niższe części okwiatu. Dolna warga ma ciemny rysunek i przypomina usta złożone do pocałunku.

Grecy i Rzymianie, którzy nadali roślinie pierwotną nazwę, mieli jednak nieco inne skojarzenia związane z budową kwiatów. Dla nich „laimos” oznaczało paszczę lub gardziel, natomiast łacińska „lamia” to wiedźma pożerająca dzieci.