Dzięki temu, że larwy bielinka bytomkowca chętnie żerują na różnych gatunkach roślin, motyl ten z powodzeniem opanował niemal wszystkie dostępne siedliska. Możemy zatem spotkać go nad wodą, choćby nad brzegiem Topiła, ale również wypatrzyć na łąkach, nieużytkach, polach uprawnych, w strefie przyleśnej, na leśnych polanach i w samym lesie. Nie stroni też od ogrodów i miejsc porzuconych przez człowieka.

Gąsienice tego motyla są ubarwione zielonkawo i jednolicie, z nieznacznymi, żółtymi, małymi cętkami po boku ciała. Mogą nie być łatwe do wypatrzenia. Nieco inaczej ma się już sprawa z poczwarkami, które nie tylko, że są dość duże, to na dodatek jaskrawo ubarwione - w kolorze żółto-białym, z czarnym deseniem. Właśnie w formie poczwarki motyl ten spędza okres zimowy.

Dorosłe samice i samce motyli są podobnej wielkości. Rozpiętość ich skrzydeł waha się do trzydziestu kilku, do aż pięćdziesięciu milimetrów. Chętnie odwiedzają kwiaty, mogą też pobierać wodę z wilgotnej ziemi. Bielinek bytomkowiec zaliczany jest do pospolitych gatunków, aczkolwiek w Puszczy Białowieskiej znacznie częściej spotykamy choćby latolistka cytrynka.

Do jego roślin żywicielskich należą: tasznik pospolity, czosnaczek pospolity, gęsiówki, rzeżuchy, kapusta, gorczyca polna oraz wiele innych roślin zielnych.