Sprytna pliszka upatrzyła sobie rzepak na miejsce wypoczynku i polowania. Jej żółte pióra okazały się odpowiednim kamuflażem, tak dobrym, że nawet obiektyw aparatu nie mógł ustawić właściwej ostrości. Do pliszki żółtej nie tak łatwo zaś podejść bliżej. Każda próba skutkowała ucieczką ptaka, który po krótkim locie przysiadał nieco dalej, w bezpiecznym dla siebie miejscu.
Pliszki żółte nie są gatunkiem bardzo licznym w Puszczy Białowieskiej i jej otulinie. Ptak ten dobrze znosi środowisko kształtowane przez człowieka i chętnie zagląda na uprawy, szczególnie rzepaku. Lubi też odwiedzać doliny płynących przez Puszczę rzek, oraz w trzcinowiska, gdzie towarzyszy częściej spotykanym pliszkom siwym.
Podobieństwo pliszki żółtej do jej kuzynki, pliszki górskiej może niektórych wprowadzić w błąd przy oznaczaniu gatunku. Warto więc zapamiętać, iż pliszka żółta nie posiada plamy na podgardlu, jest ono jednolicie żółte, co stanowi najważniejszą cechę rozpoznawczą odróżniającą oba te gatunki.