Wciąż uznaje się dzięcioła białogrzbietego za nieliczny gatunek lęgowy. Związany jest on głównie ze starymi drzewostanami liściastymi, gdzie obumierające, próchniejące drzewa stanowią dla niego właściwe warunki do wyprowadzania lęgów.

Nie jest też łatwo namierzyć lęgi dzięcioła białogrzbietego i to nie tylko dlatego, że jest nieliczny, ale przede wszystkim z tego powodu, że wykuwa dziuple dość wysoko, najczęściej na wysokości kilkunastu metrów. Mogą zdarzyć się dziuple położone na pniu poniżej dziesięciu metrów wysokości, ale jednak niezwykle rzadko. Dziuple z lęgami dzięcioła białogrzbietego znajdowane były w Puszczy Białowieskiej zarówno na drzewach żywych, zamierających, jak i całkowicie uschniętych. W trakcie lęgów wloty do dziupli często zasłonięte są już zielenią.