Moją uwagę zwrócił borowik o silnie spękanym kapeluszu. Spękania sprawiały wrażenie, jakby grzyb się „przejadł”, a pobrane substancje pokarmowe rozsadziły kapelusz. Rzucił mi się w oczy charakterystyczny deseń na trzonie tworzący wzór siatki. Od razu można było stwierdzić, iż nie jest to borowik szlachetny, a jego kuzyn – borowik usiatkowany.


Podobieństwo jest na tyle duże, że niegdyś traktowano tego grzyba, jako odmianę borowika szlachetnego, bądź podgatunek, nadając mu odpowiednio nazwy: odmiana usiatkowana, podgatunek siateczkowaty, a nawet nazywano go borowikiem prawdziwym. Od tej ostatniej zapewne wzięła się też potoczna nazwa borowików, które po dziś dzień nazywa się powszechnie prawdziwkami.


Rurki, czyli hymenofor znajdujący się na spodniej stronie kapelusza, podobnie jak w przypadku borowika szlachetnego, są u młodych grzybów białe, aby wraz ze wzrostem przybrać barwy oliwkowozielone, lub oliwkowożółte. Po naciśnięciu nie zmieniają barwy.


Owocnik również, jak w przypadku borowika szlachetnego, może osiągać imponujące rozmiary. Kapelusz ma czasem średnicę ponad dwudziestu centymetrów.
Kapelusz cechuje się zmiennością barw, ale brąz i beż wydają się najbardziej powszechne. Widoczne jest też białe obramowanie kapelusza, które jest miąższem wystającym spod skórki pod postacią cienkich i wąskich płatów. Taki pierścień wokół kapelusza widoczny jest także wyraźnie u borowika szlachetnego.
Trzon, najczęściej w barwach beżu, posiada mniej, bądź bardziej usiatkowany wzór, co odróżnia go wyraźnie od borowika szlachetnego.


Jest jeszcze jedna ważna cecha, która może okazać się pomocna w odróżnieniu bliźniaczo podobnych do siebie grzybów. Borowik szlachetny związany jest dość mocno ze świerkami, prawdopodobnie występuje w zależnościach mykoryzowych ze świerkiem (współżycie korzeni świerka z grzybnią borowika). Dla odmiany, borowik usiatkowany woli drzewa liściaste, choć nie zdziwcie się jeśli napotkacie go również pod świerkami, a nawet sosnami.


Kuzyn borowika szlachetnego wydaje się też być od niego bardziej żywotny. Jest jednym z najszybciej pojawiających się jadalnych grzybów o hymenoforze rurkowatym i jednocześnie jednym z występujących najpóźniej.

Autor: Artur Hampel