Wędrując w poszukiwaniu kolejnych terenów łowieckich i miejsc do zamieszkania musieli się natknąć na ogromne drzewa, wśród nich dęby, graby, wiązy i lipy. Były grube, znacznie potężniejsze od tych, z których do tej pory wykonywali swoją broń. Korony sięgały po horyzont, a las był obfity w zwierzynę. 

Próbowali ten teren zasiedlić, zbudowali osady, pod uprawę wycięli trochę drzew, wieczorami  zaś grzali się w blasku ognia. W świętych gajach wypowiadali dawno zapomniane modlitwy. 

Tak możemy sobie wyobrazić Puszczę z perspektywy naszych przodków, którzy przed wiekami dotarli do jej granic. Pierwsze ślady ich obecności pochodzą z około 2000 lat przed naszą erą. Potwierdziły to wykopaliska archeologiczne prowadzone w miejscach historycznych osad i cmentarzysk.