Lis jest naszym najbardziej pospolitym drapieżnikiem. Jest średniej budowy ciała - długość samca wynosi do 90 cm, samice są nieco mniejsze. Wydłużony pysk, skośne oczy, sterczące trójkątne uszy oraz puszysta kita o długości nawet 50 cm - to jego cechy charakterystyczne. Najczęściej jest rudy, choć spotykamy też osobniki o wyraźnie dominującym szarawym ubarwieniu.

Najłatwiej zaobserwować go polującego na obrzeżach kompleksów leśnych - tutaj znajdzie swój ulubiony przysmak - norniki. Przyczajony w bezruchu, szybko namierza ofiarę. Ułatwia mu to perfekcyjny słuch. Dobry wzrok i rozwinięte zmysły dotyku sprawiają, że często poluje też nocą. Atak przeprowadza wykonując efektowny skok.

Dieta lisa nie ogranicza się do gryzoni. Żywi się także ptasimi jajami, pisklakami, upoluje zająca, sięgnie też po owoce. Znakomicie radzi sobie również zimą. Potrafi godzinami skradać się za wilkiem. W ten sposób dotrze do pożywnej padliny.

Lisy odpoczywają w norach. Ten sprytny drapieżnik potrafi zadbać o własne bezpieczeństwo. W razie zagrożenia ucieka awaryjnym otworem. W norze, wczesną wiosną, w liczbie od trzech do ośmiu sztuk, przychodzą na świat małe liski - nazywamy je niedoliskami. W tym czasie samiec musi wyżywić całą lisią rodzinę.

Młode nie przywiązują się na długo do rodziców. Jesienią są już gotowe do samodzielnego życia i wyruszają na nowe tereny w poszukiwaniu własnych łowisk.