Jeśli umieścimy karmnik daleko od zagrożeń, ale blisko do potencjalnego miejsca schronienia, ptaki z pewnością wykorzystają okazję. Kogo można się spodziewać?

Sikorka
Zjawiają się nie wiadomo skąd. Najczęściej to modraszka, czubatka, czarnogłówka, szarytka... Z pewnością odwiedzi nas największa sikorka bogatka. Ma czarną głowę z białymi policzkami. Wierzch ciała oliwkowy, a skrzydła szaroniebieskie. Jest żarłoczna. Je na dobę tyle, ile sama waży.

Wróbel domowy
Coraz rzadszy gość. Jego populacja znika z wielu terenów. W starożytnej Grecji wróble uważane były za święte. Jak pisał Konstanty Ildefons Gałczyński: „Wróbelek jest mała ptaszyna, / wróbelek istota niewielka, / on brzydką stonogę pochłania, / Lecz nikt nie popiera wróbelka”.

Mazurek
Wróbel polny, często mylony z wróblem domowym. Jest jednak nieco mniejszy (do 12 cm i 24 g wagi), a także ma jasny brzuch, białe pręgi na skrzydłach oraz brązowy łebek i jakby biały kołnierz ortopedyczny. W Polsce objęty ochroną ścisłą.

Gil
Chyba najbardziej spektakularny gość w przydomowych karmnikach. Kolorowy i większy od wróbla. U samca pierś i brzuch są czerwono-różowe, grzbiet szary. Samica, tak z wierzchu, jak i od spodu, jest ciemniejsza od samca, brązowawo-różowawa.

Zięba
Opisana w 1758 r. przez Karola Linneusza. Obie części nazwy naukowej, Fringilla coelebs, pochodzą z łaciny – pierwszy człon oznacza małego ptaka, drugi to…kawaler. Ptaki te mają różowoszare nogi i ołowianoniebieskie, nieco stożkowate dzioby. Samiec z czarnym czołem i szarą czapeczką zachodzącą na kark.

Dzwoniec
Żółty ptaszek wielkości wróbla. Upierzenie oliwkowozielone na wierzchu ciała, a zielonożółte na spodzie. Boki głowy szare. Ogon krótki, wyraźnie rozwidlony, czarny na końcu, a żółty u nasady. W Polsce żyje w całym kraju. Dzięcioł duży Zdarza się, że zjawi się w naszych karmnikach. Nazywany lekarzem drzew, jest bardzo spektakularnym gościem. Kuper, ogon, skrzydła, grzbiet i wierzch głowy ma czarne. U samca na potylicy jest jaskrawoczerwona, poprzeczna pręga, której brak u samicy.

Rudzik
Gatunek małego ptaka o 13 cm długości ciała i 16 gramach wagi. Charakteryzuje się rdzawym zabarwieniem czoła, boków głowy i piersi. Wierzch ciała jest oliwkowoszary, brzuch i pokrywy podogonowe białe. Ptak ten słynie z wojowniczości. Samce atakują się nawzajem, ale czasem potrafią dziobać nawet czerwony materiał. Prawdziwy antykomunista.

Grubodziób
Nazywany również polską papugą, a to ze względu na to, że przywiązuje się do ludzi i można trzymać go w domu. Jednego z przedstawicieli tego gatunku w ubiegłym roku przygarnęła moja mama, która z tym ptakiem na ramieniu, niczym pirat ze statku, nauczała swoich uczniów w szkole podstawowej. Grubodzioby można rozpoznać przede wszystkim po sporym, grubym dziobie.

Kos
Czarno ubarwiony ptak z pomarańczowym dziobem. Osiąga 24–27 cm długości i 75–110 gramów wagi. Kosy są uzdolnione muzycznie. Potrafią naśladować głos innych ptaków, a nawet pogwizdywanie ludzi. Mówi się, że to najpiękniej śpiewające ptaki z tych, które zimują w Polsce.