Dziki należą do rodziny świniowatych. Dorosłe samce osiągają do 2m długości ciała i ponad 1m wysokości przy wadze 100-200kg, a czasami nawet przekraczającej 300kg.

Samice, inaczej mówiąc lochy są znacznie mniejsze od samców i zazwyczaj ważą 40-140kg. Dziki są powszechnie spotykane na terenie całej Polski. Większość czasu spędzają w lasach, ale nocami możemy się na nie również natknąć w okolicach pól, ponieważ często szukają tam pożywienia. Ich głównym pokarmem są rośliny, ale jedzą też mięso w postaci bezkręgowców i drobnych gryzoni.

Dorosłe samce, czyli odyńce prowadzą samotny tryb życia. Łączą się z samicami jedynie w okresie rui i zaraz potem je opuszczają. Lochy wraz z młodymi przyłączają się do innych matek z dziećmi i w ten sposób tworzą stada (watahy), którym zazwyczaj przewodzi najstarsza locha. Dziki są zwierzętami terytorialnymi i żyją w obrębach swoich osad. Przeważnie są to obszary 0,5-20km2. Te większe są zajmowane przez odyńce, a mniejsze przez lochy z młodymi. Osobniki w 2 roku życia potrafią odbywać nawet kilkuset kilometrowe wędrówki.

Po okresie godowym, gdy samica wyczuje zbliżający się poród, odłącza się od grupy i szuka odpowiedniego miejsca na wybudowanie gniazda dla jeszcze nie narodzonych warchlaków. Gniazdo przyjmuje formę zagłębienia w ziemi wyścielonego mchem oraz liśćmi. Ma ono chronić młode przed chłodem oraz wilgocią, ponieważ po narodzeniu nie są one tak owłosione jak starsze osobniki. Małe warchlaki dopiero po upływie kilku dni mogą zacząć opuszczać gniazdo. Do tego czasu leżą przy mamie i ogrzewają się jej ciepłem. Po upływie dwóch tygodni matka z dziećmi opuszcza gniazda i dołączą do watahy.