Zerwa kłosowa zwraca uwagę swym białym kwiatostanem, złożonym z dużej ilości pojedynczych, małych kwiatków. Jest ich sto, a nawet więcej! Stąd pochodząca z języka greckiego nazwa rośliny phyteuein, oznaczająca płodność. Kwiatki zakwitają od dołu ku górze, a pachną przy tym delikatnie wanilią. Korzenie zerwy są jadalne, korzystają z niej zwierzęta kopytne oraz zające, wykopując co grubsze fragmenty ukryte pod ziemią. Przywiązana jest szczególnie do starych grądów, których w Puszczy akurat nie brakuje. Na zachodzie Europy występuje rzadziej niż u nas, w niektórych krajach, jak Anglia i Holandia wymaga aktywnej ochrony.