Masywnym dziobem wybierał z trawy owady, a jego czarne pióra zyskiwały w słońcu niebiesko-fioletowy odcień. Nie pogardzi roślinami, czasem sięgnie też po owoce, preferuje jednak zdecydowanie mięso. Patrolując puszczę z góry, ma często większe szanse od lisa, aby jako pierwszy dotarł do smacznej padliny.

Kruk, choć często mylony z wroną i gawronem, jest znacznie od nich większy. Rozpiętość jego skrzydeł może dochodzić do 150 cm, a długość ciała do 70 cm, co rozmiarami zbliża go do drapieżnego myszołowa.

Wprawdzie żeruje głównie na ziemi, ale gniazda zakłada dość wysoko, najchętniej na wierzchołkach drzew iglastych.